Wonen in het buitenland: Dordorgne – Frankrijk

Hoe is het nou om te wonen in het buitenland? In ons magazine WIT Wonen spreken we mensen uit Nederland die de bijzondere stap hebben gezet naar hun droomhuis over de grens. Dit keer aan het woord: Marian en Johan de Groot, vanuit het prachtige Les Eyzies-de-Tayac, in Frankrijk.

Unesco werelderfgoed

Toeval bestaat niet, of wel? De Enschedeërs Marian en Johan de Groot hadden zo’n voorvalletje ruim dertien jaar geleden toen ze op vakantie waren in de Dordogne. Een zonnige zomer in Frankrijk die iets anders verliep dan verwacht. In plaats van een ontspannen vakantie werden het twee drukke regelweken. Een zomerhuis rijker, vertrokken ze weer naar Nederland.

Marian: “Dertien jaar geleden waren wij in Les Eyzies-de-Tayac in de Dordogne op vakantie. Aan de andere kant van de berg van waar wij nu verblijven. Het toeval wil dat onze financieel adviseur ineens aan de deur stond. De mensen waar wij toen een huis van huurden, onderhielden zijn zomerhuis hier in Frankrijk. We wisten niet eens dat hij op deze plek een huis had. Eenmaal aan de praat wilde hij Johan graag zijn huis laten zien. Ze reden over een pad, de berg over richting het huis. Onderweg zag Johan aan dit pad een prachtig huis liggen. Toen hij terug was riep hij enthousiast: ‘Marian, ik heb een heel mooi huis gezien, zullen we morgen gaan kijken?’ De rest van de vakantie zijn we druk geweest met alles regelen.”

Knoop doorhakken
Eenmaal terug in Nederland begon het echte werk. Het was een hele klus om het huis, Gite le Grabou, weer bewoonbaar te krijgen. Jarenlang had er niemand gewoond en de tuin was overwoekerd. Na enkele verbouwingen zag het plaatje er weer  heel anders uit. Zodra het huis af is, zetten ze het in de verhuur en vanaf het begin zitten ze ieder jaar vol. “En dan moet je het huis ieder jaar goed onderhouden. In het voorjaar maakten we het klaar voor de zomermaanden en in het najaar waren we druk voor de winterperiode. Een hele klus”, aldus Johan. “Toen we restaurant La Petite Bouffe hadden verkocht begonnen de overwegingen om voor langere tijd zelf naar Frankrijk te gaan. De zaak was verkocht, de kinderen het huis uit, we hebben nog geen kleinkinderen, we waren ieder jaar heel druk voor andere mensen en terwijl zij genoten van de prachtige zomers hier, zaten wij in Nederland. Eigenlijk was er niets wat ons tegenhield. Zodoende hebben we de knoop doorgehakt.”

Doucement
“Maar als je nu denkt dat we het rustig aan doen, heb je het mis. Ik zeg vaak genoeg tegen Marian ‘doucement, doucement’, oftewel ‘hennig an’”, zegt Johan met een grote glimlach om zijn mond. “Momenteel ben ik aan het schilderen en Marian heeft een grote moestuin waar ze druk mee is.” Marian vult aan: “En we hebben twee honden waarmee we elke dag ’s ochtends en ’s avonds een uur wandelen. Dat wij nu zoveel bij elkaar zijn, vinden we prima. We hebben ons hele leven samen gewerkt, dus we zijn wel wat gewend. Tweeëntwintig jaar hebben we samen La Petite Bouffe gerund, dus we weten wel wat we aan elkaar hebben.”

La Petite Bouffe
Marian en Johan hebben La Petite Bouffe in 2012 verkocht. “Wegens gezondheidsklachten van Johan hebben ze besloten de zaak te koop te zetten. Gelukkig werd het snel verkocht.” Marian: “Aan de ene kant was dat natuurlijk heel fijn, maar emotioneel had ik nog niet echt afscheid genomen. Het is in de loop der jaren toch ‘je kindje’ geworden. Ik zag de zaak ineens veranderen in handen van de nieuwe eigenaar, ik zag ‘mijn’ klanten daar zitten en andere mensen achter ‘mijn’ bar staan. Daar heb ik het wel moeilijk mee gehad.” Helaas liepen de zaken niet goed in handen van de nieuwe eigenaar. “Nu zit Verso in het pand en daar hebben we beiden een goed gevoel bij. Het is er altijd druk en je kunt er heerlijk eten.”

Schone lucht
Terug naar Frankrijk. Johan: “Beneden aan de berg is het heel toeristisch. Soms wandelen we na het eten naar het centrum en gaan we op een terrasje zitten. Niks zeggen en lekker mensen kijken. Heerlijk. Russen, Amerikanen, Chinezen, er komen
hier zo’n 100.000 bezoekers per jaar. Dit gebied staat op de lijst van Unesco werelderfgoed, dus is het een populaire plek voor vakantiegangers. Boven op de berg merken we daar weinig van. Het is hier heerlijk rustig wonen. We hebben een prachtige sterrenhemel. ’s Nachts is het pikkedonker. En we hebben hier de schoonste lucht van Europa. Er groeit zelfs nog mos op de bomen. En elke ochtend worden we wakker met reeën in de tuin.” Johan: “Wat ik vooral heerlijk vind aan het leven hier, is dat we leven met de seizoenen. Cantharellen zoeken, kersen plukken en jam maken. Truffels schijnen hier ook veel te zitten, maar ik heb ze nog niet gevonden. En uiteraard die heerlijke warme zomers. Daar kun je in Frankrijk wel van op aan.” Marian: Het enige dat ik hier mis zijn mijn kinderen. Maar mijn zoon woont in Amsterdam en heeft een drukke baan, dus in Nederland zouden we hem ook niet veel vaker zien. Mijn dochter woont in Enschede, maar we Facetimen elke week. Dat is zo makkelijk tegenwoordig. Gelukkig komen ze vaak langs en dan nemen we alle tijd voor elkaar.”

Op jacht
Het integreren ging de familie De Groot makkelijk af. Johan: “Ik mocht mee op jacht. Aangezien je hier officiële papieren moet hebben voor de jacht, heb ik twee maanden flink moeten blokken. Uiteraard moest alles in het Frans, dus dan leer je de taal snel spreken en lezen. Gelukkig ben ik in een keer geslaagd. En dan word je snel opgenomen in de gemeenschap. Heel anders dan in Nederland. Je wordt echt aangesteld door de gemeente en het gaat er om dat je het wild in stand houdt aan de hand van een vast quotum dat mag worden geschoten. Dit heeft ons enorm geholpen bij de snelle integratie in de Franse gemeenschap. We worden nog steeds vaak uitgenodigd voor feestjes. Ook in het dorp. En we helpen beiden ook graag als er iets wordt georganiseerd. Integreren moet je toch echt zelf doen. Of toeval bestaat of niet, blijft de vraag. Het bezoekje van de financieel adviseur bracht Marian en Johan in elk geval veel moois. We genieten nog fijn een aantal jaren van ons heerlijke huis in Frankrijk. En dan? Dat zien we over een paar jaar wel weer.” ⬦

Tekst: Marijke van Duuren
Fotografie: Archief fam. De Groot
Uitgave: WIT Wonen, Nr. 2 Jaargang 12

Lees WIT Wonen hier!

Meer weten over dit onderwerp?

Silke Leferink, Marketeer

• 053 - 4340038
• silkeleferink@thomapost.nl